Vorfagnaður Blindrafélagsins 8. apríl 2022.

Lagalisti

1. Óbyggðirnar kalla. 1

2. Litla flugan. 1

3. Vor í Vaglaskógi 1

4. Komdu í kvöld. 1

5. Játning. 1

6. Vertu ekki að horfa svona alltaf á mig. 1

7. Í sól og sumaryl 1

8. Einu sinni á ágústkvöldi 1

9. Sumarnótt 1

10. Ég veit þú kemur 1

1. Óbyggðirnar kalla

(Magnús Eiríksson)

Hoppa kátur út um dyrnar

við blasir himininn,

himinblár er bláminn

himneskur jökullinn.

Óbyggðirnar kalla

og ég verð að gegna þeim,

ég veit ekki hvort eða hvernig

eða hvenær ég kem heim.

Bergmál óbyggðanna

svo bjart í huga mér,

leiður á öllu og öllum

hundleiður á sjálfum mér.

Óbyggðirnar kalla

og ég verð að gegna þeim,

ég veit ekki hvort eða hvernig

eða hvenær ég kemst heim.Hoppa kátur út um dyrnar

við blasir himininn,

himinblár er bláminn

himneskur jökullinn.

Óbyggðirnar kalla

og ég verð að gegna þeim,

ég veit ekki hvort eða hvernig

eða hvenær ég kem heim.

Bergmál óbyggðanna

svo bjart í huga mér,

leiður á öllu og öllum

hundleiður á sjálfum mér.

Óbyggðirnar kalla

og ég verð að gegna þeim,

ég veit ekki hvort eða hvernig

eða hvenær ég kemst heim.

2. Litla flugan

(Sigfús Halldórsson / Sigurður Elíasson)

Lækur tifar létt um máða steina.

Lítil fjóla grær við skriðufót.

Bláskel liggur brotin milli hleina.

Í bænum hvílir íturvaxin snót.

Og ef ég væri orðin lítil fluga

Ég inn um gluggann þreytti flugið mitt.

Og þó ég ei til annars mætti duga

Ég eflaust gæti kitlað nefið þitt.

3. Vor í Vaglaskógi

Kvöldið er okkar og vor um Vaglaskóg,

við skulum tjalda í grænum berjamó.

Leiddu mig vinur í lundinn frá í gær,

lindin þar niðar og birkihríslan grær.

Leikur í ljósum lokkum og angandi rósum,

leikur í ljósum lokkum hinn vaggandi blær.

Daggperlur glitra um dalinn færist ró,

draumar þess rætast sem gistir Vaglaskóg.

Kveldrauðu skini á krækilyngið slær.

Kyrrðin er friðandi, mild og angurvær.

Leikur í ljósum lokkum og angandi rósum,

leikur í ljósum lokkum hinn vaggandi blær.

4. Komdu í kvöld

(Lag / texti Jón Sigurðsson)

Komdu í kvöld út í kofann til mín

þegar sólin er sest og máninn skín.

Komdu hér ein því að kvöldið er hljótt

og blómin þau sofa sætt og rótt.

Við skulum vera hér heima

og vaka og dreyma,

vefur nóttin örmum hlíð og dal.

Komdu í kvöld út í kofann til mín

þegar sólin er sest og máninn skín.

5. Játning

Enn birtist mér í draumi sem dýrlegt ævintýr,

hver dagur, sem ég lifði í návist þinni.

Svo morgunbjört og fögur í mínum huga býr

hver minning um vor sumarstuttu kynni.

Og ástarljóð til þín verður ævikveðja mín,

er innan stundar lýkur göngu minni

þá birtist mér í draumi sem dýrlegt ævintýr,

hver dagur, sem ég lifði í návist þinni.

6. Vertu ekki að horfa svona alltaf á mig

(Lag / texti: erlent lag / Jón Sigurðsson)

Vertu‘ ekki’ að horfa svona alltaf á mig

ef þú meinar ekki neitt með því.

Ef lagleg snót mig lítur á

ég litið get ekki upp og roðna alveg niður í tá.

Og ef ég verð í einni skotinn

ég aldrei þori að segja nokkurt orð.

En leynda ósk ég ætla að segja þér,

að þú viljir reyna að kenna mér.

Því ertu að horfa svona alltaf á mig

ef þú meinar ekki neitt með því?

7. Í sól og sumaryl

Í sól og sumaryl, ég sat einn fagran dag.

Í sól og sumaryl, ég samdi þetta lag.

Fuglarnir sungu og lítil falleg hjón,

flugu um loftin blá, hve það var fögur sjón.

Í sól og sumaryl sér léku lítil börn,

ljúft við litla tjörn.

Í sól og sumaryl, ég sat og horfði á,

hreykna þrastamóður mata unga sína smá.

Faðirinn stoltur, hann stóð þar sperrtur hjá,

og fagurt söng svo fyllti hjartað frið.

Í sól og sumaryl sér léku lítil börn,

ljúft við litla tjörn.

Í sól og sumaryl, ég samdi þetta lag,

hve fagurt var þann dag.

8. Einu sinni á ágústkvöldi

Einu sinni á ágústkvöldi

austur í Þingvallasveit

gerðist í dulitlu dragi

dulítið sem enginn veit,

nema við og nokkrir þrestir

og kjarrið græna inn í Bolabás

og Ármannsfellið fagurblátt

og fannir Skjaldbreiðar

og hraunið fyrir sunnan Eyktarás.

Þó að æviárin hverfi

út á tímans gráa, rökkur-veg,

við saman munum geyma þetta

ljúfa leyndarmál,

landið okkar góða, þú og ég.

9. Sumarnótt

Undir bláhimni blíðsumars nætur

barstu’ í arma mér rósfagra mey .

Þar sem döggin í grasinu grætur,

gárast tjörnin í suðrænum þey.

Ég var snortinn af yndisleik þínum

ástarþráin er vonunum felld.

Þú er ljósblik á lífshimni mínum

þú ert ljóð mitt og stjarna í kveld.

Ég vil dansa við þig, meðan dunar

þetta draumblíða lag, sem ég ann

Meðan fjörið í æðunum funar

og af fögnuði hjartans, er brann.

Að dansa dátt, það er gaman

uns dagur í austrinu rís.

Þá leiðumst við syngjandi saman

út í sumarsins paradís.

10. Ég veit þú kemur

Ég veit þú kemur í kvöld til mín

þótt kveðjan væri stutt í gær.

Ég trúi ekki á orðin þín,

ef annað segja stjörnur tvær.

Og þá mun allt verða eins og var

sko áður en þú veist, þú veist.

Og þetta eina sem útaf bar

okkar á milli í friði leyst.

Og seinna, þegar tunglið hefur tölt um langan veg,

þá tölum við um drauminn sem við elskum, þú og ég.

Ég veit þú kemur í kvöld til mín

þótt kveðjan væri stutt í gær.

Ég trúi ekki á orðin þín,

ef annað segja stjörnur tvær.